สันติภาพ

วันนี้เราจะจุดเทียนแห่งสันติภาพเพื่อเป็นการเฉลิมฉลองวันอาทิตย์ที่สามของการรับเสด็จพระคริสต์

สันติภาพเป็นสิ่งที่มีค่ายิ่ง นี่คือหนึ่งในสิ่งที่ทุกคนหวังว่าจะมีในครอบครอง นี่คือสิ่งที่กว่าจะได้รับมาช่างแสนยากเย็นแต่ก็แสนจะเปราะบางและพังทลายได้โดยง่าย นี่คือหนึ่งในสิ่งที่มนุษยชาติให้ความสำคัญที่สุด แต่ก็ช่างสวนทางกับธรรมชาติของมนุษย์เหลือเกิน

เป็นเรื่องยากที่จะให้นิยามแก่คำว่าสันติภาพได้อย่างครอบคลุม บางคนกล่าวว่าสันติภาพนั้นคือการปราศจากซึ่งสงคราม จริงหรือ? แน่นอนว่าสงครามนั้นเป็นสิ่งไม่ดีที่ตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิงกับสันติสุข แต่ยังมีตัวอย่างอีกมากมายของสิ่งที่ไม่อาจเรียกได้ว่าสันติสุขเลยสักนิดที่ไม่ใช่สงคราม อาทิเช่น การกดขี่ การใช้ความรุนแรง การใช้อำนาจบาตรใหญ่ ความเกลียดชัง หรือแม้แต่การทะเลาะเบาะแว้งที่ไม่สร้างสรรค์

”ความปราถนาซึ่งสันติภาพนั้นข้ามผ่านซึ่งเพศ วัฒนธรรม ศาสนา ความเชื่อและศรัทธา นำพาซึ่งคนรวยและคนจน เด็กและคนแก่ ตะวันออกและตะวันตก เหนือและใต้ มารวมกัน” กล่าวไว้โดย Isabelle F. Picco

แน่นอนว่าสันติภาพนั้นเป็นสิ่งที่ทุกคนหมายปอง หากทว่าต้นเหตุของปัญหามากมายที่เกิดขึ้นนั้นเนื่องมาจากการที่คนจำพวกหนึ่งพยายามสร้างสันติสุขให้กับตนเองโดยการทำลายล้างผู้อื่นให้หมดไป คุณย่อมสามารถจะใช้ชีวิตอย่างสันติสุขได้ในโลกที่มีแต่คุณเอง แต่นั่นจะยังคงเรียกว่าเป็นโลกได้หรือไม่?

ตามที่นายบัน คี-มุน อดีตเลขาธิการแห่งองค์การสหประชาชาติได้กล่าวไว้ “เราทราบดีว่าสันติภาพนั้นไม่สามารถจะประกาศใช้ได้โดยสนธิสัญญา มันต้องถูกหล่อหลอมขึ้นมาจากการให้เกียรติ สิทธิ และสามารถของทุกคน … นั่นคือการใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่นโดยใช้หลักของความอดกลั้น การให้เคารพกันและกัน และการเข้าใจซึ่งกันและกันยิ่งกว่าที่เคยเป็นมา”

เราขอภาวนาให้ผู้คนทั้งหลายเข้าใจกันและกันให้มากขึ้น และให้ทุกคนได้ประสพแต่สันติสุขตลอดไป